Τα πλεονεκτήματα των καθετήρων απομακρυσμένης πρόσβασης είναι προφανή σε σύγκριση με τους παραδοσιακούς καθετήρες καθοδήγησης ή τους ενδιάμεσους καθετήρες.
1. Ανώτερη εγγύς υποστήριξη
Αυτή είναι η βασική αξία των καθετήρων απομακρυσμένης πρόσβασης. Τα τοιχώματά τους χρησιμοποιούν συνήθως μια πολυεπίπεδη σύνθετη δομή (όπως πλεγμένο μεταλλικό πλέγμα), παρέχοντας ισχυρή αντίσταση στη μετάδοση κάμψης και ώσης, αντιστέκοντας αποτελεσματικά στις δυνάμεις αντίδρασης που προκαλούνται από αγγειακή στρέψη και παρέχοντας ένα σταθερό «υπόμνημα» για τις απομακρυσμένες επεμβάσεις.
2. Βελτιωμένη δυνατότητα πρόσβασης
Χάρη στην εύκαμπτη σχεδίαση του άκρου και τις εξαιρετικές δυνατότητες παρακολούθησης, οι σύγχρονοι καθετήρες απομακρυσμένης πρόσβασης μπορούν να φτάσουν σε πιο απομακρυσμένα και ελικοειδή ενδοκρανιακά αγγεία, όπως το τμήμα M1/M2 της μεσαίας εγκεφαλικής αρτηρίας. Αυτό σημαίνει μικρότερη χειρουργική πρόσβαση, πιο άμεση λειτουργία και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.
3. Βελτιωμένη χειρουργική ασφάλεια και ποσοστό επιτυχίας
-Σταθερή πλατφόρμα: Μειώνει την διεγχειρητική κίνηση και μετατόπιση του οργάνου, μειώνοντας τον κίνδυνο αγγειακού τραυματισμού και διάτρησης.
- Παρέμβαση ροής αίματος και προστασία από θρόμβους: Κατά τη διάρκεια της θρομβεκτομής, το άκρο του άπω καθετήρα τοποθετείται κοντά στον θρόμβο για να εμποδίσει προσωρινά τη ροή του αίματος προς τα εμπρός, αποτρέποντας τη ρήξη του θρόμβου και τη διαφυγή σε πιο απομακρυσμένα αγγεία. Παρέχει επίσης ένα μονοπάτι για επαναλαμβανόμενη αναρρόφηση και χειρισμό χωρίς επανειλημμένη διέλευση από τη βλάβη.
- Μειωμένος αγγειόσπασμος: Ο βελτιστοποιημένος σχεδιασμός και η ευελιξία του άκρου μειώνουν τον ερεθισμό στον αγγειακό έσω χιτώνα.
Κατά την επιλογή ενός καθετήρα απομακρυσμένης πρόσβασης, οι χειριστές εστιάζουν συνήθως στα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
1. Σχεδιασμός μύτης: Μια μαλακή άκρη (συχνά με υδρόφιλη επίστρωση) είναι απαραίτητη για την ασφαλή διέλευση μέσα από ελικοειδή αγγεία.
2. Ισορροπία μεταξύ στήριξης και ευελιξίας: Απαιτείται επαρκής υποστήριξη εγγύς, ενώ καλή ευελιξία απαιτείται απομακρυσμένα για την πλοήγηση σε ελικοειδή σκάφη. Αυτό αποτελεί μια πολύπλοκη και προσεκτικά σχεδιασμένη πρόκληση.
3. Διάμετρος αυλού και επένδυση: Ένας μεγαλύτερος αυλός επιτρέπει την ισχυρότερη αναρρόφηση και τη διέλευση μεγαλύτερων οργάνων. Μια λεία επένδυση μειώνει την αντίσταση τριβής κατά τη διέλευση του οργάνου.
4. Αντίσταση σε κατάρρευση και παρακολούθηση: Μια δομή πολλαπλών-στρώσεων διασφαλίζει ότι ο αυλός δεν καταρρέει σε ελικοειδή αγγεία και επιτρέπει την ομαλή προώθηση του σύρματος οδήγησης.